Sık sık oturduğum ya da durduğum yere tutunur, toprağın beni denize ittğini hissederim. Ayaklarımın altında yol kayar, oynar, eğilir. Ağaçların, çayırların arasından kayıp sarp kayaların üstünden uçarak denize düşecekmişim gibi gelir. Ait olduğum yer, orası mı? Biz nereye aidiz? Eğer denize aitsem, neden düşmemek için tutunuyorum? Bırakayım, deniz beni alsın.