Son Şiirleri Sözleri ve Alıntıları
Son Şiirleri sözleri ve alıntılarını, Son Şiirleri kitap alıntılarını, Son Şiirleri en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gülüm, iki gözümün bebeği
ölmekten korkmuyorum,
ölmek arıma gidiyor,
onuruma yediremiyorum ölmeği.
Sayfa 35 - Yapı Kredi Yayınları - 26. Baskı - 2020Kitabı okudu
"Ne alemdesin yaşama sevincim benim..."
¶¶
Kırdılar tazecik yeşil dallarımızı
Kırdılar kitap tutan ellerimizi.
¶¶
“Kar kesti yolu
Sen yoktun.
Oturdum karşına dizüstü
Seyrettim yüzünü
Gözlerim kapalı.
Gemiler geçmiyor uçaklar uçmuyor
Sen yoktun.
Karşında duvara dayanmıştım
Konuştum konuştum konuştum
Ağzımı açmadım.
Sen yoktun,
Ellerimle dokundum sana
Ellerim yüzümdeydi. “
- Aralık 1959
Sayfa 40 - Yapı Kredi Yayınları-2016
Kadınlarımızın yüzü acılarımızın kitabıdır
Ve sevinçlerimiz vurur gözlerine
Görelim görmeyelim karşımızda dururlar
Gerçeğimize en yakın ve en uzak.
Sayfa 117
Kırdılar kitap tutan ellerimizi…
Sayfa 52Kitabı okudu
Dinleyin!
Duyduğunuz çakalların ulumasıdır.
Safları sıklaştırın çocuklar,
bu kavga faşizme karşı, bu kavga hürriyet kavgasıdır.
“Bayramın kutlu olsun kadınım.
Unuttum telefonda söylemeyi bu sabah,
sesini duydum mu dünyayı unutuyorum.
Nice nice bayramlara, güzelim...”
Sayfa 178
Yüz Türkiye olsa
elinizden de gelse
yüzünü de zincire vurur
yüz kere satarsınız.
Milletimin en talihsiz gecesi
ana rahmine düştüğünüz gecedir.
Sayfa 28Kitabı okudu
Hiçbir korkuya benzemez
Halkını satanın korkusu.
Bir şehre geldim
sokaklarında dolaşmak için
selamlaşmak için insanlarıyla.
Ne sokak kalmış dolaşılacak
ne selamımı alacak insan...
Sayfa 159 - YKY,2002Kitabı okudu
Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
oynasınlar türküler söyliyerek yıldızların arasında
dünyayı çocuklara verelim
kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
dünyayı çocuklara verelim
bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
çocuklar dünyayı alacak elimizden
ölümsüz ağaçlar dikecekler
Sayfa 135Kitabı okudu
“Durup dururken içimde bir şeyler kopup tıkıyor boğazımı,
Durup dururken sıçrayıp kalkıyorum yarıda bırakıp yazımı,
Durup dururken rüya görüyorum bir otelde, holde, ayakta,
Yürürken çarpıyor alnıma kaldırımdaki ağaç,
Durup dururken bir kurt uluyor aya karşı bahtsız, öfkeli, aç,
Durup dururken yıldızlar inip sallanıyor bir bahçede, salıncakta,
Durup dururken mezardaki halim geçiyor aklımdan,
Durup dururken kafamda bir güneşli duman,
Durup dururken hiç bitmeyecekmiş gibi bağlanıyorum başladığım güne,
Ve her seferinde sen çıkıyorsun suyun yüzüne…”
- 8 Eylül 1960
Sayfa 62
Gülsene dedi bana
Ölsene dedi bana…
Sayfa 192Kitabı okudu