Sonsuzluk Yolculuğu
Muhammed BozdağSonsuzluk Yolculuğu Sözleri ve Alıntıları
Sonsuzluk Yolculuğu sözleri ve alıntılarını, Sonsuzluk Yolculuğu kitap alıntılarını, Sonsuzluk Yolculuğu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Sorgulanma Hayatı
Nefis kendisiyle hesaplaşır:
"Sen nasıl cesaret edebildin de
bu Yüce Yaradan'ı hiçe sayabildin?
Nasıl oldu da Allah'ın o basit mikrobundan,
kanserinden, yılanından, akrebinden
korktun da kendisinden ürpermedin.
Ciddiye alıp Kitabını okumadın.
Ne buyurduğunu anlamaya çalışmadın.
'Rabbim!' demekten,
adını anmaktan, övmekten çekindin
veya üşendin.
Nasıl oldu da bu korkunç ihaneti kendine yaptın."
Artık hesaplaşma ve sorgu başlıyor.
Herkesin hayat kayıtlarının nasıl ortaya
çıkacağına bakalım.
O günün dehşetinden
Rahmetine sığınırız Allah'ım.
Diriliş Günü Toplanması
Hayvanlar şaşkın, şeytanlar atılacakları ateşin ürpertisinde diz çökmüştür.
Melekler, İlahî Azamet'in hayranlığındaki zikirlerini sürdürmektedir.
Müminler, korundukları nurun içinde huzurluyken, inkârcılar ve zalimler,
yüzüstü kıvranmaktadır.
Sevap ve günahından emin olmayanların kalpleri ise sonlarının ne olacağının endişeli merakından çatlamaktadır.
Zekât ve sadakalarının kendilerine
Cennet sarayları suretinde
döneceğini bilirler.
Ancak dünyada
Allah'a asilikten sakınmış mümine
orada korku yoktur.
Her dehşetli olay, mümini Cennetine biraz daha
yaklaştıran sevinçli bir vesiledir.
Müminin cennet coşkusu,
güzeller güzeli ölüm meleğini görüp de
Cennet müjdesini aldığı an zirveye çıkar.
O an, en büyük zafer anıdır ve
bu zafer hissi Cennete girinceye değin sürer.
Kabir halkına,
Cennetteki veya Cehennemdeki yerleri
akşam-sabah gösterilir.
İyilerin berzahı cennete,
kötülerin berzahı cehenneme yakındır.
Herkes hayatta yapıp ettiklerine rehindir.
İnsanları iyiliklere teşvik etmeli ve
iyiliklere vesile olmalıyız.
Ne kadar iyiliğe ortaksak
ahirette o kadar kâr kazanırız.
Yeryüzünde yapılabilecek en büyük iyilik
insanları Allah'a yaklaştırmaya çalışmak,
en büyük kötülük de
insanları Allah'tan uzaklaştırmaya çalışmaktır.
Berzahtaki dostlar birbirleriyle
iletişim hâlinde olurlar:
Belki kendilerine sevaplarımızdan
hediye gönderdiğimiz kimseler,
belki sevaplarımızla sevindirdiğimiz
anne-babamız; ölmüş âlimlerden,
arkadaşlardan sevdiklerimiz,
berzahta bizi karşılar.
Belki ölen mümin dostlarımızla
zaman zaman bir araya gelir,
dünyadan hatıralar konuşuruz.
Belki nurumuz yetiyorsa
cennetin bahçelerine birlikte uçarız.
Öldüğümüzde; zikreden dilimiz,
şükreden kalbimiz,
iyilik yapan elimiz susar.
Fakat ya bizim açtığımız iyilik kapısı
yerinde duruyorsa!
Ya kurduğumuz veya desteklediğimiz vakıf,
dernek, okul, cami, çeşme veya
diktiğimiz ağaç yaşıyorsa!
Ya iyi yetiştirdiğimiz evlat,
ardımızdan sevaplar gönderiyorsa!
Ya yazdığımız, çizdiğimiz tasarladığımız
eserlerle ardımızdan gelen nesilleri imana,
ahlaka, ibadete yaklaştırıyorsak!
O zaman amel defterimiz açıktır.
Ne zaman ki hayırlı işlerimiz unutulur ve
yaptıklarımızdan yararlanan kimse kalmaz,
o zaman dünya kapımız tamamen kapanmış olur.
Dünyada bıraktığımız
iyilik veya kötülük kapıları yaşadığı müddetçe,
dünyayla bağımız kesilmez.