Uğur Mumcu bu eserinde, meclis tutanaklarını incelemiş ve mecliste milletvekillerinin birbirlerine olan sayısızca hakaretlerini, kavgalarını kayda almış..
Bu hakaretleri başka ülkelerdeki parlamentolarla karşılaştırmış, başka ülkelerde zekice şeyler varken bizde direkt olarak küfür olduğunu söylemiş ve sövgüde bile zekalarını kullanamayanların hangi azınlıktan olduğunu sorgulamış..
Çok daha geriye giderek 1925'te iki milletvekilinin kavgaya tutuşup, silahların çekilmesiyle içlerinden birisinin ölümüyle sonuçlanmasını anlatmış. Bu iki milletvekili Milli Mücadele yıllarında önemlu görevlerde bulunup düşmana karşı beraberlerken meclis çatışı altında birbirlerine düşmüşler..
Osmanlı dönemindeki sadrazamların yolsuzluklarından bahsetmiş, Eski bir cumhurbaşkanının kargaların sesinden uyuyamadığı için adalet bakanına kargaları öldürttüğüne ve bu bakanın mecliste bu yaptığı şeyi nasıl savunduğuna değinmiş.. Kitabın bir başka bölümünde ise, milletvekillerinin metreslerinin olmasından tutun para, makam, mevki için sağcılıktan, solculuğa bir partiden diğer partiye nasıl geçtiklerine değinmiş..
Kısacası bizim ülkemizdeki siyasetin ne kadar ahlaksızca olduğunu, çürümüşlüğü, yozlaşmışlığı gayet iyi anlatmış.Günümüzde de bunun asla değişmediğini ve değişmeyeceğini görmekteyiz..
