Sözyaşları
Gizem KayahanSözler ve Alıntılar
Ölüm... Ne kadar da keskin; bir bakıyorsun buradasın, sonra bir daha hiç bakamıyorsun...
Genceciğim ama çürüyor hayallerim, düşüncelerim, hislerim… Sağımdan solumdan, çığlık çığlığa oraya buraya koşuşturan anılar fırlıyor. Terkediliyorum kendimce artık. Boşalan zihnimi, Ali’nin oraya buraya çıkartıp bıraktığı acılarla dolduruyorum.
“Tesadüflere inanmam ben, bir şey oluyorsa bir sebebi vardır ve bazı şeyler çoktan yazılmıştır doğduğumuz gün yaşanacaklar listemize.”
Kar beni unutkanlığına... Yokluğum, zihninin tozlu raflarındaki huzura ulaşsın...
En büyük tabularımı içime çekip kafayı buluyorum. Aklım beş karış aşağıda, yerlere sürünüyor.
“Genceciğim ve çürüyor hayallerim, düşüncelerim, hislerim... Sağımdan solumdan, çığlık çığlığa oraya buraya koşuşturan anılar fırlıyor. Terkediliyorum kendimce artık.”
Kar beni unutkanlığına... Yokluğum, zihninin tozlu raflarındaki huzura ulaşsın.