Ona geçerliymiş gibi gelen tek şey, duygular için yaşamaktı-nedensiz ve gelgeç, salt yeniden dirilmek için ölen, hiçbir yönü ya da amacı olmaksızın sönen, sonra da ansızın alevlenen duygular için.
“Bir mum, ışık saçarak yanıp tükendikten sonra alevi sönmüş bir halde karanlıkta yapayalnız duruyorsa, maddesinin eriyip sıcak balmumuna dönüşmesinden artık korkmaz.”