Stockholm Öyküleri

Demir Özlü
"...Demir Özlü böyle bir düşselliğin içindedir bu kentte. Orada insan onuruna layık bir ferahlık içindedir bir yandan. (...) Fakat, öte yandan özlemdinmezliğin burukluğunu yaşar. Bu burukluk şaşılası bir dirençle Stockholm Öyküleri'ne yansımıtır. (...) Öykülerde olay yok sanki: Yazarın Stockholm'deki, başka kuzey kentlerindeki ve oraların çağrıştırdığı İstanbul'daki yaşamından görünümler var. Ama bu olaysızlık içinde yaşamın, ayrıntı çizgileriyle çizilmiş olarak, tümü var. (...) Bu betimlemenin aracı olan üslup, yumuşaktır; düşlerin, zaman zaman ılık, zaman zaman da karabasanlı etkilerini yansıtır. Kendisiyle konuşurluk süreci oluşturan bir yapıdadır bu üslup: Karşısına 'kendi'ni alıp sizi, düşsel-şiirsel etkilenmelere götürür. (...) Bütün bunlar bu öykülerde şiirli bir duygu gözlemciliğiyle saptanmıştır; derinliği ve hızı bir anda veren bir güçle anlatımlaştırılmıştır. Demir Özlü kuşkusuz doğayı-insanı-toplumu irdelemedeki şiirsel gerçekçiliğiyle, zamanı-şimdi-geçmiş-gelecek-diye üç oyluma bölüp sonra onları anı-gerçek-düş üçlemesinden kurulu bir bileşime ulaştırmacılığı ile yepyeni bir yazardır." - Prof. Bahri Savcı, Kasım 1989 (Arka Kapak)
Yazar:
Demir Özlü
Demir Özlü
Tahmini Okuma Süresi: 5 sa. 47 dk.Sayfa Sayısı: 204Basım Tarihi: 2000Yayınevi: Can Yayınları
ISBN: 9789758440740Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
204 syf.
8/10 puan verdi
Kitabın hemen hemen bütün öykülerinde, meyhaneler, barlar, içkili kafeler, diskolar... Sonra, votka... Bira... Şarap... Yani her öyküde durmadan içki, içki, içki... Güzelliğiyle ünlü Stokholm de olsa yaşanılan yer, ne İskandinav ülkeleri ne de en güzel kentleri bir “Akdenizli ruh” için Kuzey yaşanılası yer değil... Hele hele oralarda yaşayan, yaşamak zorunda kalan hem Akdenizli hem de şair ya da yazarsa, ona göre hiç değil! Alkolik olmaktan başka yolu yok insanın!.. Soğuk, karanlık, yalnızlık, plastik insanlarla kuşatılmış tekdüze bir yaşam... Yenice yitirdiğimiz Demir Özlü için bu kitabı okuyunca bir kez daha üzüldüm. Bir zamanlar İsveç’te yaşamak zorunda kalmış Kemal Burkay da, “Mevsim değişir Akdeniz olur, hadi gülümse!” diyerek kendini kandırmış demek ki o şiirinde! Bu öykülerden görüyoruz ki, ne mevsim değişir ne de bir gülümseyişle karanlık çökmüş bungun hava altındaki İskandinav kentleri Akdeniz olur!.. Stockholm ve Alman kentlerinde yazılmış bu öykülerinde, yazarın ara ara İstanbul’a çocukluğuna, ilk gençliğine düşsel gidiş-gelişleri olmasa, okur da neredeyse bunalımdan onun gibi içkiye sarılır... Demem o ki, Allah, Akdeniz güneşi altında sere serpe büyümüş hiçbir İnsanı düşürmesin oralara... Demir Özlü’nün kurgusu, dili ve anlatımı çok iyi. Ama öykülerin bazıları birbirinin tekrarı gibi... Kitabı kapatınca bilince işleyen kimi sözlerin, satırların hangi öyküde olduğunu pek anımsamıyor insan... Aydınlık içinde uyusun. Gitmesek de, o topraklar ve insanları hakkında bu kitaptan epey fikir ediniyoruz...
Stockholm Öyküleri
Stockholm ÖyküleriDemir Özlü · Can Yayınları · 200013 okunma
Reklam
100 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.