Sessizlik, bildik sessizliklerden değildi. Berbat, içi küflü, ağır ve çok tatsız bir sessizlikti. İnsanın kendi korkaklığı, zayıflığı veya ikiyüzlülüğüyle karşılaştığı zor zamanların sessizliğiydi. Uzadıkça insanı tokatlayan, içini yakan ve ağırlığı artan yüzleşme sessizliği...