Kapanmamış, altına bir çizgi çekilmemiş hesaplaşmalarla dolu yaşamımız. Çirkin bir bıçak yarası gibi gittikçe büyüyüp derinleşen, sonunda bizi kendi karanlığının içine çekip yutan hesaplaşmalarla.
Bu olayda benim payımı acı düştü. Bunun için, her şeye rağmen mutluyum. Bir kitabı yakanların, bir kitabın yakılması için yolu açanların, bir kitabın yakılmasını sessizce seyredenlerin payına düşen utanç benim üstüme düşseydi, sanırım acıyı taşıyabildiğim kadar kolay taşıyamazdım o yükü.
Pırıltılı bir zar gibi incecik bir su kapladı gözün içini, yavaşça gözpınarına kaydı, orada birikti, bir damla oldu, oradan kirpiğin ucuna aktı, bir an sallandı, içinden ışıklar geçti, sonra yere düştü, kayboldu...
SON...
- Yeryüzünde iki tür insan vardır Anibal, dedi. Biri bildiğimiz normal insanlar birisi de kadınlar. Kendinle kıyaslayarak anlayamazsın onları. Öyledir onlar...