Sözler ve Alıntılar
Sultan Abdülaziz'i tahttan indirenler
Sultan Abdülaziz merhumu hal' eden devlet içâli arasında birinci derecede rol oynayan dört kişidir. Bunlara “Erkân-ı Erbaa” veyahud da “Hal'erkânı” denilmektedir. Bunlar; Hüseyin Avni paşa, Midhat Paşa, Rüşdü Paşa ve Hasan Hayrulâh Efendi'dir. Bunların terceme-i hâlleri evvelce tafsil edilmiş olduğu üzere, burada ayrıca izah edilecek değildir. Ancak karakter ve niyetleri itibariyle onlar hakkında birkaç cümlelik bir izahatla kısa bir hatırlatma yapmakta fayda görmekteyiz. Bunlardan bir numaralı ele başı Hüseyin Avni Paşa'dır. Evvelce kaynaklara istinâden nakledilmiş olduğu Üzere ahlâksız, sarhoş, muhteris, diktatör ruhlu, kindar ve rüşvetçi bir adamdır. Bu işe karışmaktaki gâyesi, sadece ve sadece saray kadınlarına karşı çirkin bir hareketinden dolayı sürgüne gönderilmiş olması sebebiyle Sultan Abdülaziz'e karşı duyduğu kin ve nefret ile ondan intikam almak ve diktatör olmak heveslerinden ibarettir.
Sayfa 327
Siyonizmin ise, binlerce yıllık bir tecrübe ve taktiğii vardı ki, kronolojik olarak gözden geçirilirse, bu tarihi metotla en büyük medeniyetleri dahi içinden kemirip âlem haritasından silmiş bulunuyordu. İşte Haçlı gayretlerine muvâzi, fakat ondan çok daha sinsi ve hesaplı olarak gelişen bu mûsevi karakterli cemiyet, Tanzimat 'la beraber, memleket mukadderâtına hâkim olacak ilk ciddi adımı atmış bulunuyordu. 
Türk Tarihinde Osmanlı Asırları 1- 2 Cilt 
Samiha Ayverdi
Bir masonlar heyeti tarafından yazılmış olan Muhibban-ı Hürriyet Locası Tarihi, İstanbul, 1934, sh. 10'da şu bilgiler yer almaktadır: Türkiye'de Masonluk hareketleri görüldüğü anlardan itibaren atîdeki meşhur ve mâruf zevatin isimlerine muhtelif Mason neşriyatında tesadüf edilmektedir. Pertev Paşa, Sadrazam Ali Paşa, Şair Ziya Paşa, Namık Kemal Bey, Şeyhülislam Musa Kâzım Efendi, Sadrazam Keçecizade Fuad, Midhad Paşalar, Ahmet Vefik Paşa, Tunuslu Hayreddin Paşa, Sadullah Paşa, kurenadan Seyid Bey, Müşir Fuad Paşa, Abdurrahman Hilmi, Saffet, Memduh, Tevfik, Nuri, Rauf, Behçet, Raif, Kenan Nûri, Hâlet Bey ve Paşalar ve Beşinci Murad'ın oğlu Prens Salahaddin vardı. Şimdiki üstad-ı azamımız Muhiddin Osman biraderimiz Prensin terkisinde bulunmuştu..." Dikkat edilecek olursa, bunların ekserisinin Sultan Abdülaziz Han devri ricâlinden olduğu görülmektedir.
"Hakikat, toprağa gömülmez!" derler... Bugüne kadar zorla gömülmüşse de, artık bundan sonra kulaklarımızı dolduran yalanlardan kurtulalım!..
Sultan Abdülaziz merhumun fevkalâde dindar bir insan olduğu bütün kaynakların ittifakıyla sabitken, O'nun, intihar gibi ağır bir günahı isteyerek irtikâb edebileceğine ihtimal verilir mi? Hem bunu yapacak ve hem de Kur'ân-ı Kerim'e sarılmış olarak vefât edecek?!. Bunu akıl kabul eder mi? Gerçekten O, şehid edildiği zaman Sûre-i Yusuf'u okumakta idi. Merhumun kanının bulaşmış olduğu ve Topkapı Saray-ı Hümâyunu'nda muhafaza edilmekte olan o Kur'ân-ı Kerim'i her isteyen görebilir.
Rüya, hülyâ değildir. Herkese söylenmez. Söylenirse zararı görülür...
Allah, Mekke ve Medine'yi bu vehhabilerden korusun/kurtarsın inşallah
Medine Haremi'ndeki müze çok zengindi. Sadece böyle Padişah mektuplarını ihtiva etmiyordu. Aynı zaman da Harem'de kullanılmak üzere gönderilen kıymetli şamdan, avize, hüsn-i hat... vs. bir müddet sonra yenileri geldiğinde bu müzeye kaldırılırdı. Şairlerin yazdıkları na't-ı şerifleri, devrin hattatları tablo haline getirir, bunlar