Hasan Cemal’in kaleminden “Tank Sesiyle Uyanmak” 12 Eylül günlüğünden askeri müdahalenin demokrasiye nasıl etki ettiğini ve uygulanan sansür ile ülkede belli bir süre partilerin kapatıldığı, gazetelerin yayınlarının kontrol altında tutulduğu, idam cezalarının peş peşe geldiği, demokrasi adına ülkenin nasıl bir buhran geçirdiğini görüyoruz.
Hasan Cemal’in 12 Eylül günlüğünde Bülent Ecevit ve Süleyman Demirel ile birebir evlerine gidip yaptığı konuşmaları ve her birinin 12 Eylül ile ilgili yaklaşımları, Ecevit’in “Arayış Dergisi” çıkartarak 1980 darbesiyle ilgili düşünceleri ve çözümün neler olabileceğini kaleme almış ve ülkede uygulanan sansür sebebiyle bu yazdıklarıyla ilgili hapis yattığını görüyoruz.
Hasan Cemal Cumhuriyeti gazetesinde çalıştığı dönemde “Cumhuriyet hala bir umut ışığı; dikkatli olmalıyız ve yayınımızı sürdürmeliyiz. Hiçbir parti yok, tümü kapatılmış. Sendika yok, dernek yok. Siyaset yasak. Parlamento yok. Üniversiteler YÖK cenderesinde, sessizliğe gömülmüş tamamen.” deyişiyle o günleri daha açık olarak anlatmıştır.
Bülent Ecevit ise o günleri şöyle anlatıyor. “Ne yapmam istendiğini, nasıl davranmam beklendiğini de anlamıyorum. Siyasetten ayrılmam isteniyor, ayrılıyorum. Yetmiyor. Mesleğim olan gazeteciliğe dönüyorum. “Olmaz” deniyor. Gazeteciliği de bırakıyorum. Yine yetmiyor. Bir noktadan sonra demeç vermeyi, düşüncelerimi açıklamayı kesiyorum. O da yetmiyor.
Bülent Ecevit’in yaşadığı günleri bu şekilde açıklaması o günler hakkında daha iyi anlamamıza yardımcı oluyor.
