Gözlerini iyice kısıp var olmayan bir âlemden yüzümüze bakar, ardından kocaman açar, parmaklarını kasıp ellerini pençeye dönüştürerek bir ejderha olurdu. O anda ağzından alevler püskürttüğünü görürdük. Sesini zor duyacağımız kadar alçalttığında, gözkapaklarını peş peşe kırpıştırıp dudaklarını büzdüğünde çok güzel ama bahtsız bir prensestir artık.
Sayfa 21 - e-kitap