Sen aç dolaşırken bu hükümet seyirci kaldı. Dünyadaki tüm sözler dile getirilse de ne olduğumuzu değiştiremez. Bizi, asla kendi başımıza çıkamayacağımız bir köşeye sıkıştırdılar ve bizi oradan çekip çıkartmak için de acele etmiyorlar. Hiçbir şeyi anlamıyorlar.
Etrafındakilerin sesini bastırıp susturunca, bize iyilik yaptığına kendini inandırmıştı. Toplumun bir köşesinde yaşamaya mahkûm edilmenin neresi iyilikti?