Toplu Oyunlar I - Ölümsüzler
Melih Cevdet AndaySözler ve Alıntılar
Birtakım gerçeklere vardıkça yalnızlığı artıyor insanın.
Sayfa 322 - ÖlümsüzlerKitabı okudu
İçim yanıyor. Yana yana sevmek derler ya, işte öyle sevmiştim sizi. Uzak bir ülkeye gidecektim, sizi görmemek yok mu, çıldırtabilirdi beni, kaldım. Sizin olmadığınız bir yer hiçti benim için. Ama bir sözcük olsun söyleyemedim. Elinizi tutamadım. Ne yazık!
Sayfa 135 - ölüler konuşmak isterlerKitabı okudu
Shakespeare
Dilenciler ölürken kuyrukluyıldız görünmez
Büyüklerin ölümü tutuşturur gökleri bile
Sayfa 288 - ölümsüzler ya da bir cinayetin söylencesiKitabı okudu
Astılar. Öldükten sonra bir iki an kendini yaşıyor sanmış. Yaşadığından değil alışkanlıktan. Yaşamaya çok alışmış da ondan.
Sayfa 57 - yarın başka koruda oyunundanKitabı okudu
Benimle değil de sanki, benim adımdaki başka biri ile konuşuyorlardı. Ama şunu da söyleyeyim ki ben hep o başkası idim. Kendimi tanıyamadım bir türlü. Şimdi bile..
Sayfa 297 - ÖlümsüzlerKitabı okudu
Yepyeni, gıcır gıcır bir ip satın almıştım. İnce, rengi sarıya çalan, üzeri tüylü, yumuşak bir ip... Öyle güzel bir ipti, öylesine hoşuma gitti ki, bir ara kendimi öldürmekten vazgeçip o iple bir salıncak kurmayı düşündüm; sallandıkça görünüyü hafif sarıya boyayan bir fırça gibi avuçlarımın arasında tutmuşum.. Düşünün!
Sayfa 163 - MüfettişlerKitabı okudu
Kendimizi var edemediğimiz için yok ediyoruz.
Sayfa 256 - Mikado'nun ÇöpleriKitabı okudu