Türk Şiirinde Leyla
Nezahat ÖzcanSözler ve Alıntılar
Çok tanıdık...
Leylâ adının gereğini yapar. Gündüzü sıkıntılar içinde geçiren Leylâ, geceye aittir, geceyi yaşar. Herkes uykuda iken o uyanıktır.
...
Gece Leylâ için değerlidir. Etrafını saran kalabalıktan ancak bu zamanda kurtulabilir.
...
Leylâ geceye aittir ve gecede yaşar...
Üzgünüm Leylâ...
Ben artık bulunduğun şehirden gittim,
İnsan kuş misâli...
Sen hâlâ
O kalabalık evde olmalısın,
Gelip gidenin çok mu bari?
Üzgünüm Leylâ,
Dünya hâli!
Sayfa 122 - Behçet Necatigil - Sevda Peşinde I
Tanpınar'ın eşsiz söylemi...
Leylâ... Elâ gözlü bir çöl ahûsu
Saçları bahtından daha siyahtır...
Sayfa 109 - Ahmet Hamdi Tanpınar - Leylâ
Canan! Bu efsaneyi dinle.
Sev aşkımı, kalbim gibi inle.
Leylâ ile Mecnun olalım gel;
İhya edelim aşkı seninle.
Sayfa 104 - Hasan Ali Yücel - Hep O Hikâye
"Gömleğim Leylâ Desenli"
Giydiğimde yazdı Leylâ desenli
Sırtıma yakışan gömleğini
Şiire bulaştım canın ucunda
Acıya boyandı her bir imgesi
--- Abdülkadir Budak ---
Sayfa 177 - Şiir: Yaz Nakışlı Bir Anıdan Alıntı