Kırsal alanda “gitmesek de, görmesek de” köyler ve köylüler vardı. Bu köylülerin kendilerinin üretemediği gaz, bez, tuz ihtiyacı vardı. İhtiyaçları temin etmek için devlet ellerindeki mahsulleri almak suretiyle kendilerine ödemede bulunuyordu. Bu sözüm ona destekleme ödemeleri kaliteyi, standardı ,verimliliği, rekabeti , maliyeti yani ekonomik gelişmeye ait parametreleri dikkate almıyor üstüne üstlük bütün bu uygulamalar bir “kanuna” ayni kendi mevzuatına dayalı olarak değil dönemsel bakanlar kurulu kararlarıyla yapılıyor doğal olarak popülist ve seçimlere endeksi olarak uygulanıyordu.
Dolayısıyla çiftçiye yapılmış gibi gösterilen destekler hesapsız ve kalitesiz alımlarla görev zararı ve bütçe açıklarına yol açıyor enflasyona dönüşerek bu kez çiftçinin diğer cebinden alınıyordu.