Seri içindeki en sevdiğim kitabı bu oldu sanırım.İçinde zaman yoluculuğu olduğu için daha çok sevmiş de olabilirim tabi (: Azap’ın sonunda Luce bir portal açıp geçmişe gitmişti.Tutku da aynı kaldığı yerden başlıyor.Luce ile Daniel’ın bir sürü geçmişine ve yaşadıkları hayatları görüyorsunuz.İkinci kitaba kadar Daniel her şeyi hatırlıyordu Luce hatırlamıyordu.Bu kitabında ise Luce İngiltere,Mısır,İtalya,Çin,Rusya ve başka bir sürü ülkede hepsini kare kare görüyor.Parçaları bileştirmek ve lanetin sebebini öğrenmek için hep daha fazla geçmişe gidiyor.Bir süre sonra bu ilk insana kadar gidicek galiba diye düşünmedim değil :) Azap kitabında Daniel’a kızmıştım ama Luce her geriye gittiğinde ne biliyim adama haksızlık etmişim gibi hissettim.Sonuçta her seferinde kaybeden ve onun acısıyla yıllarını yalnız geçiren hep o oluyor.Luce’un çektiği acı ise sadece bir anlık.Ayrıca Bill karakteri ayrı bi renk katmış.Yazarın eğlenceli sahnelerede yer vermesi hoşuma gitti.Eksilerine gelirsek, bazı kısımları çok tahmin edilebilir olduğu için aksiyon bakımından yine noksandı.Bill’in kim olduğu çok belirgindi.Sonlara doğru kötü mü kötü düşmandan kahramanlarımız öyle hızlı kurtuldular ki gerilip heyecanlanmaya vakit bile bulamadım.Ben Lanetin üstünde değişikliğe Luce neden olcak diye düşünmüştüm ama Daniel oldu.Beni şaşırtan tek kısım oydu.Bu eksilerine rağmen okurken yinede zevk aldım mı?Aldım.Sadece beklentiyi çok yüksek tutmamak geriyor.
Tutku ile seriyi uzatmaya çalışıyor hissini çok fazla görüyoruz okurken. Sürekli uzatmak için olayları döndürmeye ve kurgu daha gençlere hitap edilir hale dönüşmeye başladı. Konu bütünlüğü olarak çok güzel bir eser. Ama yanlış yaşta okumanın azizliğine uğradı kendisi. Umarım serinin diğer kitaplarında bu eseri okuduğum kadar zorlanmamis olurum.
