Tutkulu Perçem Gönderileri
Tutkulu Perçem kitaplarını, Tutkulu Perçem sözleri ve alıntılarını, Tutkulu Perçem yazarlarını, Tutkulu Perçem yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
”Bakan gözlerle bakıyordu işte kendine, yalnızca bakan ama görmeyen gözlerle kendine. Birine ya da. Onları yansıtan bu kendini de yansıtıyordu. Tanımıyordu kendini, geride kalıyordu, kokuşuyordu çünkü yüzü toplumları yansıtan aynaya, yapışıp kalıyordu sonunda aynaya, yapışıp kalıyordu. Sonra kendi yetişip bakıyor, ayırdedemiyordu kendini. Tanımıyordu ne güzel.''
”Bir güneş batımı gelirdi sonra. Bir güneş batımı vardı bu kentin, yalnızlığımı kalabalıklardan alır, geri verirdi.”
"İnsanları sevmemeye başladı mı insan,
insan gibi yaşamayı da sevmemeye başlıyor."
"yeryüzündeki bütün dilleri konuşan bir adam konuşamıyormuş kendiyle."
Anladığımızı anlatıyoruz, birbirimizi nasıl anlayalım?
Şimdi olsaydı tutacaktım ellerini,
en sevme getiren sözlerimi en içten söyleyecektim sıkılmadan.
Bu rakının kötü kokulu bir içki olduğunu en güzel hatırlatan adamların ortasında öpüverecektim ağzından usulca.
Varken bir böyle olurdu.
Yokken her türlü olabilirdi.
Varken bir böyle olurdu.
Susar, sigara içer, en olmadık konulardan konuşurduk ya da.
Bir anlık mutluluk bile değildi bu.
Bizi bile ilgilendirmeyen bir saçmaydı.
Bir ellerdi o bana, varken alabildiğine var,
yokken alabildiğine yok eller,
gözlerdi.
Sevilenler kendilerini aşsalardı da sevenler olsalardı.
Sayfa 49Kitabı okudu
Umut verdi çocuğa - Ne umudu? Umut mu verdim? Bakın ne güzel umut vermişim.Ya siz ne verdiniz? Siz onu bile veremediniz bana.
Sayfa 48Kitabı okudu
Üç portakalın aşkı
Ayaklarımızın altında kent.Baharını yaşıyor.Hiç beklenmedik anda güzelleşiveren çirkin kızlar gibi güzel.
Sayfa 43Kitabı okudu
Açılmamış rakı şişesinin altına koydum nüfus cüzdanını.Eviçinin insanı döndüğünde, rakıyı bulsun istiyordum. Nüfus cüzdanı üstüne kondu mu bulunurdu rakı.
Sayfa 41Kitabı okudu
... sormam yoktu, seyrim vardı.
Sayfa 38Kitabı okudu