Sözler ve Alıntılar
İnsanlar kendi rezaletlerini başkalarında görünce ne çabuk iğreniyorlardı!
Sayfa 600 - Oğlak Yayınları pdf
İnsan başkasının felaketi önünde şair, âlim, feylesof olur.
Sayfa 292 - Oğlak Yayınları pdf
İnsan kendi zayıf tarafını, herkesin bildiğini zanneder ve onu örtmek için zıddını söylerdi.
Sayfa 253 - Oğlak Yayınları pdf
Nasihat insanın hep başka insana verdiği şeydir; bu kıymetli şeyi kimse kendisine alıkomaz.
Sayfa 555 - Oğlak Yayınları pdf
Vurulan kadın; aç, çıplak gezen çocuk; ağlayan erkek... Bu üçü dünya facialarının en büyüğüdür.
Sayfa 138 - Oğlak Yayıncılık pdf
Sevilmeyenler meğer romanlarda ağlarlarmış; Süheylâ ağlayamıyor, sade düşünüyordu: Eğer gözyaşının çıkacak yer bulamayıp da çehrenin içinde birikmesine "düşünmek" denirse.
Sayfa 190 - Oğlak Yayınları pdf
Herkes kim? İnsanlar değil mi? Bu insanlar fazileti hep başkasında sevenler, fazileti işleyecekleri zaman değil, konuşacakları zaman sevenler değil midirler?
Sayfa 231 - Oğlak Yayınları pdf