Esaretin ve yalnızlığın ani geri dönüşüne bir anlam verememiştim. Bahtsızlığın üstün geldiği bir andı, hiçbir şey umurumda değildi, ölüm bile... Artık mutluluğu tanıyordum...
Onurumu ve ideallerimi gömmek zorunda kalmıştım. Ancak bu şekilde yeni bir hayata başlayabilirdim... Birçok İspanyol gibi kendi cesetime basarak yaşamayı öğrendim.