Umuda Tapanlar
Bilal TürkerSözler ve Alıntılar
İnsanlar alınlarına yazılan kaderlerini mi yaşıyorlardı, yaşadıkça mı oluşuyordu kaderleri?
Bazen ümitlerle atılan ilk adımlar, beklenmeyen sonların başlangıcı olur. 
Sayfa 240Kitabı okudu
Karakterindeki değişim de üzmüştü onu. O, hiçbir zaman; bir canlıyı öldürebilecek yapıda değildi. Ya da vücuduna eziyet edemezdi. Aslında kan görmeye bile dayanamazdı. Fakat şimdi kendi bedenine acımasızca davranabiliyordu ve bir yerlerini kesebilecek kadar katılaşmıştı. Kendisini tanıyamadı “ Allah’ım bana neler oluyor?” diye mırıldandı. “Bu kötü insan ben olamam. Bu acımasız hareketler bana ait değil”
Sayfa 174Kitabı okudu
İnsanlar alınlarına yapılan kaderlerini mi yaşıyorlardı, yoksa yaşadıkça mı oluşuyordu kaderleri?
Eğer “kader” ise kötülüklerin, o yalnızlıkların ve çaresizliklerin sorumlusu, eğer kader üstleniyorsa yaşanılan tüm olumsuzlukları, utanmalıydı insanlar arasında yaptığı ayrımdan.
Sayfa 11Kitabı okudu
Onun için yaşam anlıktı, gelecek yoktu. Bugünü yaşıyordu. Uarın onu ilgilendirmiyordu
Sayfa 340 - ZirveKitabı okudu
Hiç bitmeyecek, sonsuza dek sürecek yeminleri ile başlayan kutsal evliliklerin, ihanetlerle sonlanması gerçekten de üzücüydü.
Sayfa 179Kitabı okudu
Oysa şimdilerde, annesi kendi elleriyle itmişti oğlunu yok olmaya, kaybolmaya. Nasıl da bitivermişti annesinin şefkati sevgisi! Nasıl olmuştu da, üzerine titrediği evladını bilinmezlere, karanlıklara mecbur etmişti hiç üzülmeden, yüreği titremeden?
Sayfa 173Kitabı okudu