Unutma Bahçesi
Latife TekinSözler ve Alıntılar
Unutmak o kadar kolay mı sandın ¿
Unuttuğu için mi delirir insan,
Unutamadığı için mi?
İletişim Yayınları
Her gün düzenli olarak kendimizden vazgeçiyoruz, çevrene bak, bütün canlılar saatlerce boşluğun kucağında.
Sayfa 20 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Bir daha asla cennet bahçesine dönemeyeceğiz, masumiyete dönemeyeceğiz, Auschwitz öncesine, Hiroşima öncesine dönemeyeceğiz, 1 Mayıs ‘77 öncesine, 12 Eylül öncesine, Sivas öncesine, “hayata dönüş operasyonu” öncesine dönemeyeceğiz! Kurşuna dizilmemişiz gibi, işkence görmemişiz gibi, on yedi yaşında idam edilmemişiz gibi, gece baskınlarında alınıp götürülmüş ve bir daha geri dönmemişiz gibi yapamayız. Çocukluğumuza tecavüz edilmemiş gibi, aşklarımız ve inançlarımız elimizden sökülüp alınmamış gibi, töre cinayetlerinde öldürülmemiş, bilmem kaç kez intihara kalkışıp bilmem kaç kez çığlık çığlığa uyanmamışız gibi karabasanlardan ve defalarca boğulmamış gibi... unutamayız...
Hiçbirimiz geri dönmemeliyiz! Unutmamalıyız!
Unutamayanlar intikamlarını almalı galiplerden, cellatlardan…
Sayfa 261-262 İletişim yayınlarıKitabı okudu
''Vazgeçme mucizesi. Öyle oldu, her şeyi bırakınca her şeyin rengi kendine geldi.''
Her şeyi kendi renklerini kabul ederek seviniz
Uykusuzluğuma bulduğum yegane teselli. : )
Dünyanın geri kalanı uyurken uyanık olmanın büyüleyici bir tarafı vardı. Sanki onların bilmediği bir şey biliyormuşsun gibi.
''Sürekli yeni insan görmek hep rüzgarda kalmaya benziyor. Gözlerimin, yüzümün acıdığı oluyor.''
Bir kitap okuması gerçekleştirirken, tartışmanın hararet kazandığı anların birinde ''İnsanların sığlıklarıyla tanışmayı merak edeceğime Proust'un karakterleriyle tanışmayı yeğlerim.'' diye söz atıldı ortaya. ve tartışma buraya evrildi. Sürekli insan görme
Unutmadan anımsanamaz denmiş. Belki yer açmak için bellekte. Unuttukça unutulur acısı yaşamanın ve unuttukça açılır insan yeni deneyimlere.
Sayfa 260 - İletişim yayınlarıKitabı okudu