Yeryüzünde bir İNSANLAR (canlı kişiler), bir de TABİAT (cansız varlık) vardır. İnsanın kendisi organlarıyla bir tabiat parçasıdır. Ne var ki, tabiattan ayrı gibi duran bir bağımsız parçadır. Buna ORGANİZMA denir. İnsanın organizması ile tabiat arasında yaşama süresince bitmez tükenmez madde alış verişleri yapılır. Ama, bu alış verişlere “üretim” denmez. Çünkü, insandan başka her hayvan ve her bitki kendi organizmasıyla ta-biat arasında madde alış verişi yaptığı için ve yapabildiği sürece yaşar.
Oysa insan organizmasının tabiatla yaptığı madde alış verişi ÜRETİM adını alır. Çünkü, insan tabiatla alış verişini bütün öteki canlı organizmalardan bambaşka biçimde yapar:
1- Başka her canlı organizma tabiatla madde alış verişini bilinç bakımından TEK BAŞINA yapar. İnsan tabiatla alış verişini hiç bir zaman tek başına yapamaz. Daima tek kişilerin dışında, bütünü ile bir toplumun yarattığı şartlara ve biçimlere uyarak yapar. Onun için, tabiatla alış verişinde toplumdan gelme bir bilinç taşır.
2- Başka canlı organizmalar tabiatla madde alış verişini ORGANLARI ile (yani, vücutlarının canlı aletleriyle) yaparlar. İnsan tabiatla alış verişini, insan oldu olasıya hiç bir vakit yalnız canlı organlarıyla, sırf eliyle ayağıyla, dişiyle tırnağıyla yapmaz. Toplumdan aldığı düşünce ve davranış metodlarıyla ve üretim araçlarıyla yapar. Toplumun kişilere hazırca sunduğu ve kuşaklar kuşağı geliştirdiği METODLAR’a ve ARAÇLAR’a toptan TEKNİK adı verilir. Demek insanın bitkilerden ve hayvanlardan başlıca farkı şudur:
1-TOPLUMCUL (sosyal) ilişkiler içinde tabiatla madde alış verişi yapar.
2- TEKNİK ilişkiler içinde tabiatla madde alışverişi yapar.
İşte böyle hem toplumcul, hem teknik yoldan madde alış verişi yapmaya ÜRETİM denilir. Yani, üretim deyince gene ortada bir madde alış verişi vardır. İnsan tabiata kendi vücudunun ve kafasının çalışma gücünü verir; tabiattan o harcadığı çalışma gücünü sürdürecek maddeleri alır. İş yalnız tabiatla madde alış verişine kalsa, bu yapılan işe üretim denemez. Onu bütün hayvanlar yapar. Hatta toplum içinde bütün hazır-yiyici hayvanlar da yapar. Ağalar da, beyler de, tefeciler de, bezirganlar da tıpkı hayvanlar ve bitkiler gibi çevrelerinde buldukları ürünleri ve maddeleri alıp tüketirler. Ama bu hayvanların, bitkilerin, ağaların, tefecilerin ve bezirganların bir maddeyi elde etmelerine üretim adı verilemez.
Üretim: İnsanın (TOPLUMCUL+TEKNİK) ilişkiler içinde tabiattan madde alış verişi demektir.
