Uzun Zaman Önce
Zekeriya ÇetinSözler ve Alıntılar
Bu hikayede sağ kalan yoktu. Herkes, bir şekilde ölmüştü. Ruhen yada bedenen.
Dönülecek ve gidilecek yer olmayınca yolların da anlamı kalmıyordu.
Sayfa 61 - İnkılâp KitapeviKitabı okudu
"Hayatınızın bazı anlarında o kadar mutlu olursunuz ki bulutların üzerinde hissedersiniz kendinizi. O bulutların üzerinden tepetaklak, düşmek üzere olduğunuzu fark etmezsiniz bile. Mutluluktan gözünüz hiçbir şeyi görmez. Oysa küçükken anneniz uyarmıştır mutlaka, çok güldün bak ağlayacaksın, diye."
Sayfa 45 - İnkılap KitabeviKitabı okudu
Yürümek onun terapisi olmuştu. Kendi kendine sesli konuşuyordu. Adeta kendine dostluk etmeye başlanmıştı.
Sayfa 102 - İnkılâp Kitabevi YayınKitabı okudu
"Neyiniz var? Ne oldu size?
-Yok bir şeyim, bir şeyim yok...
Sadece kaderimin dışına çıktım...
Artık nereye döneceğimi, ne yana koşacağımı bilmiyorum."
E.M. Cioran- Doğmuş Olmanın Sakıncası Üstüne
Sayfa 48Kitabı okudu
Hayatınızın bazı anlarında o kadar mutlu olursunuz ki bulutların üzerinde hissedersiniz kendinizi. O bulutların üzerinden tepetaklak düşmek üzere olduğunuzu fark etmezsiniz bile. Mutluluktan gözünüz hiçbir şeyi görmez. Oysa küçükken anneniz uyarmıştır mutlaka, çok güldün bak ağlayacaksın, diye.
Sayfa 45Kitabı okudu
Bu ayrılık acısı ona ölümden daha sert gelmişti.Oysa insan icadıydı ayrılık.İnsanın insana mirası… Fakat acısı,ölümden beterdi.Gözyaşlarına engel olamıyordu.
Sayfa 94Kitabı okudu