Verlaine'in bütün yaratıcı erdemi tersine çevrilmiş güçtür. Zayıflığı onun gücüdür. Olanları kontrol altına alamadığı için ona kalan şey yakınmaydı. Olanları şekillendiremediği için bunlar Verlaine'in eserlerinde çıplak, ehlileştirilmemiş, hem insansı hem de Tanrısal güzellikle parlar. Böylelikle ilkel lirizme ulaşmıştır: saf insan, basit yakınma, alçak gönüllülük, çocuksu tutukluluk, gazap ve sitem. İlkel sesler büyüleyici bir biçimdedir, tıpkı dövülmüş bir çocuğun hıçkırıkları, kaybolmuş kimselerin tutuk ağlaması, akşamın karanlığında dışarı atılmış yalnız bir kuşun sade çağrısı gibi.
Zühal Şiirleri, Çapkın Törenler, Tatlı Şarkılar, Sözsüz Romanlar adlı şiir kitaplarıyla tanınan, şiirimizin büyük ustalarını da derinden etkilemiş Fransız şiirinin büyük ustası Verlaine, bu kez bir başka büyük ustanın kaleminde yeniden hayat buluyor. Stefan Zweig'ın kitapları içinde en naifi olan bu eser, büyük bir şairin karanlıkta kalan en saklı taraflarını, zaaflarını, umutlarını, çaresizliklerini adeta şiirsel bir dille anlatıyor. Bir insanı anlamanın ve anlatmanın güzelliği sizleri bekliyor.
(Tanıtım Bülteninden)
