Biz sevmiyoruz böyle ülkeyi... Mafyanın elindeki adaletten, Meclis dışında kalan muhalefetten, gizli iktidarların emrindeki hükümetten rahatsız oluyoruz. Cezaevlerinde politik hükümlüler kurşunlanırken acı çekiyoruz. Koruculara ödenen maaşların, Milli Eğitim bütçesinden fazla yekûn tutmasından utanıyoruz. Siyasal mekanizmanın üç kişinin koltuk tutkusu elinde kilitlenip kalmasından hicap duyuyoruz. Okumayan, yazmayan, düşünmeyen; okuyup yazanı da cezalandıran bir ülkeyi kabullenemiyoruz. Fanatizmin, maçoluğun ve "Ne mozaiği ulan", "nedir lan bu" türünden faşizan dayılanmaların spordan siyasete, iletişimden pop müziğe kadar her alanda kök salmasından ürküntü duyuyoruz. Parasızlıktan hastanelerde ölülerimizin rehin kalmasından, 21. yüzyılda hâlâ veremle savaşıyor olmaktan, birimizin bile dünyaya bedel olduğu dolduruşuyla yetiştirildikten sonra Avrupa'ya yalvar yakar girmeye çalışmamızdan yüzümüz kızarıyor. İnsanlığa bir tek özgün akademik çalışma, bir tek orijinal buluş hediye edememişken işkenceci ülkeler sıralamasında her daim başı çekiyor olmamızdan eziliyoruz. Böyle bir ülkeyi sevmiyoruz; çünkü böyle bir ülkeye layık olmadığımızı düşünüyoruz. O yüzden de daha iyi ve sevilesi bir ülke için mücadele veriyoruz.

Sayfa 104 - Sevmiyoruz... Terk etmiyoruz da!

Yağmurdan Sonra Can Dündar