Gülünürdü, bir şeylerin kırıldığı bilinirdi, kırılmamış gibi yapılırdı, boş verilirdi. Bir ara elini tuttum, zaaf göstermemek için kendimi zorluyordum. Bir nehir akıp gitmişti. Geçmişin kıyıları çok uzaktaydı artık.
Ne kadar kitabın varsa o kadar çok yalnızsın. Kim demiş en iyi dostlarım kitaplarımdır diye. Yalan yalan düpedüz. Kişinin en büyük düşmanıdır kitaplar. Yalnızlığını en iyi duyuran, hem de acı bir alayla...
Büyük kentlerde yalnızlık derinden duyulur.Ben küçük kentlerde hiç yaşamadım.Milyonluk kentlerin bulvarlarında tadılan bir yalnızlik var ki onu önlemek zor.