Yatak
David WhitehouseSözler ve Alıntılar
Sanki ölümün kendisinin değil de, büyümenin ölmek anlamına geldiğini biliyordu.
Altın yeraltında parlamaz.
Babam bir keresinde bana, “Birini sevmek, onun ölmesini izlemektir” demişti.
solup gitmekte olduğunu; aynı bir çiçeğin hızlı çekimde sarıdan griye, sonra da rüzgâr onu alıp havalandırırken toza dönüşmesi gibi... Kollarımı boynuna dolamak, kalbimi sırtına yaslamak ve hayat gücümü onunla paylaşmak istedim. Onu orada, salonun ortasında havaya kaldırmak, canlandırmak, kaybettiği şeyleri ona geri vermek istedim. Tüm oğlanların gizlice babalarına yapmak istedikleri şeyi yapmak, onu bir şampiyon yapmak istedim. Ama zaman yüzünden, yaşananlar yüzünden yenilgiye uğramış görünüyordu. Bir gün kaybettiği ve bir daha asla geri kazanamadığı bir şey yüzünden.
"Ve eğer isterlerse çekip gidebilirler!"
İçinde bulunduğum asansörün ipi kopmuştu, boşluktan inanılmaz bir hızla düşüyordu; ancak yere çarpıp içindeki her şeyi dümdüz edince durabilecekti. Çünkü Lou gitmişti.
Loudan geriye sadece yavaş yavaş benim doldurmaya başladığım bir boşluk kalmıştı.