Dünyanın düzeni buydu. Ne zaman ki kul yapısı kanunlar iktidara gelip yaradanın kanunları ikinci plana itilmiş, çarklar bozuk dönmeye başlamıştı buna paralel. Güçlü olanın, mevki sahibi olanın boruları ötüyordu hep. Gariban ezilmiş, ölmüş kimin umrunda?...
Ama ilahi adalet bir gün gösterecekti kendini. Haklının haksızın, güçlünün güçsüzün ifadeleri alınacaktı tek tek. Bakalım o zaman, kim torpil yapacaktı bu dünyada düzenini torpil üzerine kuranlara?..
Bir hiç öteki hiçi peşine takmış gittiği yere sürüklüyor..
.. kitapta Erkan karakteri şiir yazıyordu. İki mısrasını not etmiştim.
" Toprağın kokusu var damağımda her zaman,
Ürpermem sevinirim ölümü andığım an.."