Yedi Kadın
Lydie SalvayreYedi Kadın Gönderileri
Yedi Kadın kitaplarını, Yedi Kadın sözleri ve alıntılarını, Yedi Kadın yazarlarını, Yedi Kadın yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Şiir denize atılmış bir şişe olabilir, umuda bırakılmış ve evet kırılgandır ama bir gün herhangi bir sahilde, kalbin sahilinde yeniden bulunabilir.”
— Paul Celan
Sayfa 179Kitabı okudu
Ingeborg Bachmann
Her halükârda emin olduğu bir güç vardır içinde: “biz”in bahşettiği güç.
Biz neredeysek orada ışık vardır.
Sayfa 178Kitabı okudu
(…) nerede olursa olsun, Virginia Woolf yorulmak bilmeyen bir şevkle her zaman çalışır.
Çalışmak delirme tehlikesine karşı bulduğu tek numaradır.
Çalışmak, okumak, yazmak, yazmak, ara vermeden.
İki yazma zamanı arasındaki hiçlikte yok olmayacak şekilde.
Sayfa 158Kitabı okudu
Tsvetaeva aşka âşıktır, bunu her biçimde dile getirir.
Çünkü o, ruhunun çukurlarını, yokuşlarını ve ölçüsüzlüklerini en net biçimde gösterendir.
(…) O ateşli gerilim, şiirin fışkırması için hayli elverişlidir.
Çünkü kalp yırtıldığında aşkın hayatı alevlendirdiğini durmadan doğrular. Ve şiirin bu alevden yararlandığını kendiliğinden bilir.
Sayfa 127Kitabı okudu
Marina Tsvetaeva
Aşkları, içindeki şeytanlar gibi sayısız olsa da, kendisinin de dediği üzere, sayısızdır.
Aşklar ki kısa deliliklerdir.
Kelimenin tam anlamıyla bir yıldırım çarpmasıdır.
Yanılsamalarla ve uydurma kemerlerle kapladığı tamamen hayali tutkular.
Çığ düşmeleri.
Bir çığ kadar kısa süren. Her şey dünde, bugün hiçbir şey.
Sayfa 127Kitabı okudu
“(…) dizeler aşk gibidir işte, sen değil onlar terk eder seni.”
— Marina Tsvetaeva
Sayfa 113Kitabı okudu
Marina Tsvetaeva
Acı sevilmez, hastalık sevilmez derdi ama bir kere iyileştik mi, bizi insan yapan yarayı kutsar ve izini daha yara açıkken şekle sokarız.
Sayfa 115Kitabı okudu
“Yaşama dair ne gösteri varsa, hayatım boyunca en çok çiçek açmalara merak saldım… Her sabah uyandığımda dünya bana yepyeni gelir, çiçek açmaktan yalnızca ölmek için vazgeçeceğim.”
—Colette
Sayfa 106Kitabı okudu
“Diyebiliriz ki, artezyen kuyularındaki gibi, ıstırap kalbi ne kadar derin oymuşsa, eser de o kadar yükseğe çıkar.”
— Proust, Yakalanan Zaman
Sayfa 84Kitabı okudu
Plath’ın en güzel şiirlerinin bu aşırı acı çekme halinde, o üzerinde canlı canlı tepinilmiş, darmadağın kafasının içinde doğmuş olması beni hâlâ düşündürür.
Nietzsche’nin ileri sürdüğü gibi, acı insanı daha mı derin kılar? Ve şeyleri on kat fazla bir keskinlikle mi algılamasını sağlardı?
Sayfa 84Kitabı okudu