Dilek dilerken dikkatli olun, her an gerçekleşebilir...
Bu korkunç bir hata değil miydi? Okula kabul edilerek büyük bir iş başarmama rağmen, yine de yapmamam gereken bir şey olduğunu bulmaya mı çalışıyordum? Evden bu kadar uzakta tek başıma yaşayabilir miydim? Yolda giderken, daha önce evimden ve ailemden uzakta bir gece geçirmediğimi düşündüm. Kendi yatağımdan başka bir yatakta uyuyamamıştım, kız arkadaşlarımla pijama partilerine katılmamıştım, ailemde bir otelde tatil yapmamıştım; ziyaret ettiğim hiç akrabam yoktu. Ve şimdi, yabancı bir yerde yabancılarla birlikte yaşayacağım bir okula gidiyordum.
Aklımın bir yanı "Durdur arabayı, baba! Geri dön! Bunu yapamam! Yapmayacağım!" diye haykırmak istiyordu.
Neden bu cümleyi kurmak istiyordum? Heyecan ve coşku dolu hislerim nerede? Böyle hissetmek için birçok nedenim vardı. Beni kıskanan tüm o suratlar gözlerimin önünden geçti. Tamahkâr sözleri kulağımda yankılandı.
Kendime defalarca sormuştum: Bu bir kutsama mıydı yoksa bir lanet mi?
Kaç kez düşünmüştüm, tüm bunlar beni nereye götürecekti?
Çok yakında öğreneceğim.
