En Eski Yolum Düştü Amerika'ya kitaplarını, en eski Yolum Düştü Amerika'ya sözleri ve alıntılarını, en eski Yolum Düştü Amerika'ya yazarlarını, en eski Yolum Düştü Amerika'ya yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Uluslararası değişim öğrencisi seçildiğim andan yolculuk günüme kadar,beni en çok oyalayan konu bu olmuştu:Gideceğim eve götüreceğim armağanlar! Çok pahalı olmayabilirdi.Ama Türkiye’mden izler taşımalıydı,ülkem gibi kokmalıydı...
Ona göre armağanlarımın içinde en değerli olanı buydu ve hangi ulusun olursa olsun,bayraklar öpülürdü. Böyle bir şeyi hayal bile edemezdim.Karşımda,bayrağıma sarılmış bir Amerikalı duruyordu.Üstelik bu tablonun oluşmasında en önemli pay benimdi...
Şu ana kadarki izlenimlerime göre,Amerikalı aileler çocuklarlarıyla çok ilgililer.Her adımlarını,tatlı sert takip ediyorlar.Özgürlük var,ama sınırsız değil...
Siz hiç,komşusunun arabasını yıkayıp karşılığında para alan bir genç gördünüz mü Türkiye’de? Oysa,ekmeğini taştan çıkarmak,gibi güzel bir deyim,yalnızca Türkçede var...
Biz,dünya üzerinde herkesin,ülkemizi ‘Türkiye’ olarak tanımasını istiyoruz.Ama bilgisayarların beyinlerindeki ‘Turkey’ sözcüğünü değiştirmek çok zormuş.Açıkçası,bu durumdan hiç de hoşnut değiliz...
Onlara anlayabilecekleri kadarıyla,Atatürk’ü ve yaptığı devrimleri özetleyiverdim.Her Türk çoçuğunun annesi ve babasıyla beraber Ata’sını da tanıdığını anlattım.
Uluslararası kampın,uluslararası kampçıları... Hayır,bu kadar basit değildi!Biz burada,bir “dünya ailesi” kurmuştuk.Her birimiz,bu ailenin bireyleriydik.Sevgimiz ve dostluğumuz saftı,katkısızdı.