Yolun Başındakiler
Cemil KavukçuSözler ve Alıntılar
Ne güzel, lapa lapa kar yağıyordu. Karı çok seviyordu. Onun bir kokusu vardı. Yağmur gibi değildi, yağış biçimi bile huzurluydu. "Sakin ol, sakin ol," dercesine iniyordu taneler.
Sayfa 135 - Günışığı Kitaplığı - 4. Baskı - Temmuz 2017Kitabı okudu
Kışçılar gelmeden:)
Karı çok seviyordu. Onun bir kokusu vardı. Yağmur gibi değildi, yağış biçimi bile huzurluydu. "Sakin ol, sakin ol," dercesine iniyordu taneler.
Bu arada bir öykücünün gücü yalnızca anlattıklarından mı gelir? Yalnızca ne anlattığı sorusuna olumlu karşılık vermek, o öykücünün niteliğini yukarı çıkarmaya yetmez. Nasıl anlattığına da bakılmalı.
Önsöz
Karı çok seviyordu. Onun bir kokusu vardı. Yağmur gibi değildi, yağış biçimi bile huzurluydu. "Sakin ol, sakin ol," dercesine iniyordu taneler.
Cemil Kavukçu'nun öyküleri bilinen dünyaları anlatmıyor, bizi onların ötesine geçiriyordu.
Önsöz
Kuş gitmişti. Uçuyordu. Hatice; annesinden, Hamdi'den, bisküvi fabrikasından, mahalleden kaçıyordu. Ama İsmet'ten değil. Teyzesinin yanında her şey daha güzel olacaktı.
Bir gün buluşacaklardı, mutlaka buluşacaklardı.