Dağlar ile, taşlar ile
çağırayım Mevlam seni
Seherlerde kuşlar ile,
çağırayım Mevlam seni
Sular dibinde mahi ile,
sahralarda ahu ile
Abdal olup "Ya Hu" ile,
çağırayım Mevlam seni
Gök yüzünde İsa ile,
Tur dağında Musa ile
Elimde asa ile,
çağırayım Mevlam seni
Derdi öküş Eyyup ile,
gözü yaşlı Yakup ile
Ol Muhemmed mahbub ile
çağırayım Mevlam seni
Hamd ü şükrullah ile,
vasf-ı Kulhüvallah ile
Daima zikrullah ile,
çağırayım Mevlam seni
Bilmişim dünya halini,
terk ettim kıyl ü kalini
Baş açık ayak yalın,
çağırayım Mevlam seni
Yunus okur diller ile,
ol kumru bülbüller ile
Hakkı seven kullar ile,
çağırayım Mevlam seni
İnsan niçin büyüklük taslar? Mal ise, bir gün kaybedebilir. Güzellik ise, gelip geçicidir. Mevki, makam, şöhret ise, gün gelir elden gider. Kibirli insan, ne yürüyüşüyle yeryüzünü çatlatabilir ne de burnunu gökyüzüne değdirebilir...