"Ben yapamıyorum," dedim çaresizce ağlarken. "Onları koruyamıyorum; onlara kalkan olamıyorum! Bu, hayal ettiğimden daha da korkunç. Onlar kaybolmuşlar!"
Eğlenmeyi ve hatta eğlendirmeyi ve yarını düşünmemeyi öğrenmiştim. Bir bakıma, aslında ilk defa kendime ait alanı, havayı ve özgürlüğü tadıyor; ilk defa yazın müziğini ve doğanın gizemlerini keşfediyordum.