Zebrail
Alexandre JardinSözler ve Alıntılar
Zebrail, isteklerimin aşırı olması koşuluyla, her şeye izin veriyordu. Herhangi bir baba böyle bir soru karşısında alay ederdi kuşkusuz; oysa yalnızca tarihi sormuştu. Zebrail sınırsız isteklerin gücüne inanırdı. Bir saflık mıydı bu? Hiç kuşkusuz, ama ben bunda bilgelik, isteklere karşı bir saygı görüyorum.
Sayfa 31 - undefined
Her şey olabilirdi onun yanında, en kötüsü, özellikle de en iyisi.
Sayfa 11
Başkaları bu dünyada ortama uyabilmek için benliklerinin bir parçasından vazgeçerken, çelişkilerle dolup taşan yaratılışının bir gramından el çekme düşüncesi bile onu korkudan çılgına döndürürdü.
Sayfa 11
Ona göre, yaşıyor olmak hiçbir zaman önlemlerle hız kesmeden kendini tümüyle kapıp koyvermekle, kendi gerçeğini haykırmakla eşanlamlıydı; hiçbir zaman dünya isteklerinden korumadı kendini.
Sayfa 11
“Bu tuhaf hoca her zaman kendi kaygılarıyla oynardı.”
Bana her dakikanın değerini duyurmak mı istiyordu? Arabasını birdenbire kırın ortasında durduruverir, boş bir çek imzalar, koşup bir telefon kulübesindeki rehberin sayfaları arasına sokuverirdi. Sonra gülümseyerek gelir, sevinçle, "Biri bu çeki bulacak olursa, battık! Bugün, sekiz gün sonra, ya da beş yıl sonra... Öyleyse, şimdi, yaşayalım!" diyerek arabayı yeniden çalıştırırdı.
Sayfa 12
“Herkes gerçeğine kendi olanaklarınca yaklaşır.”