umudum, sevgilim!
bırak, bir bahar mevsimi rüzgarıyla konayım yamacına
toz olurum, hiç olurum, lal olurum
yeter ki kokun çalınsın ruhuma
kırılmasın avucunda saklı kristal kan düşüm
gitme kal, seveyim seni
harelensin dağında her gece tutsak gülüşüm
etme gel, sev beni…