Rainbow Nisha Rokubou No Shichinin
50 yıl önce, cehennemin dibinde bir hücrede o olağanüstü günlerde hayatta kalan 7 adam vardı...
Onları kuvvetlendiren şeyler, cesaretleri, iradeleri ve aralarındaki bağdı...
Umutlarını gökkuşağının üzerine koyup, hayatta kalacaklarına ant içtiler
Yazıyı okuyamıyorsunuz artık ama, hayallerindeki şeyler bu ağaca kazınmış şüphesiz...
-söylesene ağabey
+ noldu
-göle düşen kara ne olur?
+eriyip gölün bir parçası haline gelir.
-hadi ya! keşke hepsi toprağın üstüne düşse.
+kar nereye düşeceğine kendi karar veremez!
"Bunca zamandır izliyorum, hep seni.
Yemek için her bir zerreni.
Ama bunun yerine , senin hakkındaki her şey yiyip bitirdi beni.
yıkımın eşiğinde, senin gözünde neye benziyorum ki.
bana bıraktıkların, yıkımın eşiğinde.
zarif mücevherlerle bıraktın beni.
ikizler, ebedi yaşamın ta kendisi gibi.
en büyük günah...
çalmaktır birinin ismini.
alabilirsin ismini geri.
veriyorum sana ismini.
senin adın...
anna.
şu an çok kederliyim.
kederliyim...
kederliyim...
kederliyim."
"6 mayıs, vahşi bir tavşan kostümlü kızla tanıştım.
Böyle tanışmıştık. İşte her şey böyle başladı.
Unutmama imkan yok. Unutsam bile hatırlamak zorundayım."
Sakuta Azusagawa