Ağlayabilir miyim gönlüm müsaadenle, şöyle katıla katıla şimşekli bir gökyüzü gibi? Günaha batan tüm kirliliğim ile ağlayabilir miyim? Öylesine ama, ölesiye, bu can çıkana kadar bedenden! Nefsimin nefesi kesilesiye, pembe güller mor menekşelere düşesiye, sol yanımın ateşi yükselesiye kadar. Kendi omzumda kimseciklere yük olmadan, ağlayabilir miyim? - Hz. Mevlana
Biraz da kendi sesimde (k)aybolayım ben...
Ektiğimi biçeyim,
Madem yağmur ektim, fırtına biçeyim.
Sonumu düşüneyim de
Kahraman olamayayım.
İki kişi bilelim de sır olmasın o.
Zamanı gelsin, samanı çıkarayım.
Damlaya damlaya göl olmuş mu,
Bi' gidip bakayım?
Minareyi çaldımdı,
Ama kılıfı uydu muydu?
İnce eğirdim, sık dokudum da ne oldu?
Unumu eledim, eleğimi astım,
Kendimi arıyorken
Olmaktan korktuğum yerde buldum.
Sanki bir cızırtı duydum?!?!
Ölmeden önceki son sözler gibi oldum;
Gel gel! Burası boyu geçmiyor!?!?