Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.29
g
Gerilim
Merhaba, güzel bir polisiye olmasına karşın tahmin edilebilir yönüyle biraz puan kırdığım bu eseri aslında beğendim. Özellikle takıntılı sevgi konusuna eğilip güzel bir biçimde işlenen kitapta ayrıca ihmal edilen çocukluğun ve bunun getirdiği travmanın ne denli vurucu olduğu ile iyileşme yolundaki adımların işlenmesi ilgimi çekti, önerimdir. Pişman olmayacaksınız.
O Başlattı
O Başlattı.
Selamlarrrr. Bugün size getirdiğim kitabı çok sevdim. Önce konusunu anlatayım. 4 arkadaş bir gün evlerine gelen mektupla bir araya gelir. Mektup eski çocukluk “arkadaşları” Poppy’den gelmişti. Onları bekarlığa veda partisine davet ediyor. Sorun şu ki, Bu 4 arkadaş eskiden Popyle çok da iyi arkadaş değillerdi. Hatta hiç arkadaş değillerdi. Fakat yine de kimsenin olmayacağı özel adada olacak olan veda partisini de kaçırmak istemiyorlardı.
Kitabın içinde okuduğumuz o geçmiş kısımları çok içime oturdu arkadaşlar. Ayrıca öyle sinir oldum ki, kitabın içine girip o kadınları dövmek istedim… kitap başlarda böyle biraz sinir olmalı, biraz karakterin veya geçmişin siniriyle biraz da olacakların gizemi ve gerilimiyle okudum. Baştan sona germiyor fakat sonlara doğru artık her şey çığrından çıkınca gerdi ister istemez. Ayrıca sonunda güzel ters köşe var. Çok fazla bu tür okumayan, bu türe aşina olmayanlar şok olabilir. Ben tahmin ettim fakat yine de bu okuma hevesimi kırmadı çünkü olaylar oldukça heyecanlıydı. Kitabın dili de sade, akıcıydı. Yazar öyle karakterler yazmıştı ki, kitabın başından sonuna, hatta suçlarını bilmelerine rağmen asla kendilerini haksız görmüyordu. Her karakterin kişiliğini güzel işlemişti. Ayrıca her bölüm bir karakterin ağzından okuyorduk bu da her sayfa da suclunun kim olduğunu, ya da olacakları merak ettiriyordu. O yüzden sevdiğim bir kitap oldu
Kitabı az önce bitirmenin verdiği büyük şok ve bu psikopatlardan kurtulmanın verdiği rahatlık ile ellerim kafamda 'O neydi öyle?' diyerek kitaba bakıyorum. Yani vay be! Vallahi evlerden ırak.. Kitaba büyük bir heyecanla başladım ve bu heyecan bir an bile sönmedi. Öncelikle o kadaaar akıcıydı kii. İlk başta (hatta sayfasını bile
320 syf.
·
Puan vermedi
Tek başına yaşadığınız evdeki kilitli odada sadece gece yarısı gelen tırmalama sesleri duysanız ne yapardınız?
Tess Bell, büyükannesinin ölümünden sonra bütün yazlarını geçirdiği eve yerleşme kararı alır. Kendi anne babası ve oğlu ise uzakta yaşamaktadır. Tess, bu kocaman evi restora edip pansiyon olarak kullanmak ister. Evin arka kısmında kalan
Bana Söylediği Son Şey
Selamlar bugün size çıktığı andan beridir baya dikkatimi çeken o kitapla geldim. BANA SÖYLEDİĞİ SON ŞEY. Önce kitabın konusundan bahsedeyim. Kapısında küçük bir çocuğun elinde not kağıdı gören Hannah o andan itibaren hayatının temposuna yetisemeyeceğini tabii ki bilemiyor. Notta sadece “Onu Koru” yazarken kocasının kimden bahsettiğini biliyordu. Kocasının kendisinden pek haz almayan kızıydı. Ve Hannah bir anda bir not kağıdı bırakıp ortadan kaybolan kocasının arkasında bıraktığı gizemin içinde kocasının kızını koruyabilecek miydi?
Hala etkisindeyim. Kitapta beni etkileyen en önemli şey sonuydu. Karakter gelişimini çok güzel okuduk. Tek sıkıntısı dendiği gibi bir gerilim asla yoktu. Gerilmedim hiç okurken fakat gizemi merak uyandırıcıydı. Çünkü Hanna ve kocasının kızı bir gizemin peşinde koşarken, geçmişin sırlarında boğulduğu yerler oldu. Burada işte tam olarak neler döndüğünü merak etmiştim. Büyük bir curcunanın içinde, koruman gereken bir kız, güvenmemen gereken çok fazla insan var ve tanıdığını düşündüğün kocanı asla tanımıyor oluşunla yüzleşmek… Hannah’ın izlemesi gereken yollar ve seçmesi gereken seçimler vardı ilerleyen sayfalarda. Ve bunlari okurken neler olacağını, neleri seçeceğini büyük bir merakla okudum. Öyle ters köşeleri yoktu bana göre ama yine de o sonu okurken duygulandım… Ayrıca yazarın dili de yalın ve sadeydi. Asla okurken boğuyordu ve ufak ufak sırlar serpiştirdiği için de oldukça rahat okutuyordu.
Gazap
Herkese selammm.
Ben güzel biteceğine hiç inanmadığım ama sonunda beni ters köşe yapan kitapla geldim. Başta yalan değil hiç ilgimi çekmedi ama sonrasında elimden bırakamadım kitabı. Kitap gerilim tadında. Ve ben bayağı gerildim. Adının hakkını veren bir kitap. Neyse konusuna geçeyim hemen. Birbirini seven bir arkadaş grubu var. Her anlari beraber. Ve zaman geliyor tek tek yapmayacakları şeyleri yapıyorlar. Ve kitap tam orda bu insanlara "GAZAP" olarak başlıyor. Dili kolay ve su gibi giden bir kitaptı. Böyle kitapları okurken insanların yorumlarını da okuyun ki bocalamayın. Ben herkesin yorumunu okudum ve kitaba öyle başladım. Ve insanlarla aynı kanıya vardım. Ne eksik ,ne fazla. Ve bu şekilde güzel bir beklenti veya kötü bir beklenti içinde olmazsınız. Ama çıtır çerez olsun derseniz okunur. Hepinize iyi okumalar...
Bu kadın bu işi biliyor!
Yine yazardan gerilim dozu yüksek muhteşem bir kitap okudum. Gerçek harika tasarlanmış bir kurgu. İltifatları sonuna kadar hak ediyor.
Kitapta "Bu mutlaka böyle olmalı" dediğim ne varsa yanlış çıktı. Finale kadar soluksuz okuduğum kitapta, sonunda ters köşe üzerine ters köşe yemekten beynim döndü resmen. Ayrıca kanım da dondu. Hele o son cümle neydi öyle? Aman Allahım. Kesinlikle muazzam.
Ancak tek bir şey var ki, yazar bize ters köşe yapabilmek için bazı şeyleri fazla gizli tutmaya çalışmış. Bu da olayın gerçekliğini biraz sarsmış sanki. Şöyle ki, misal bir sahneden bahsederken anlatan kişinin orada sanki ilk defa bulunuyormuş gibi davranması, okurun aklını bulandırmak için yapılmış kasıtlı bir hamleydi. Gerçi tam aksi olsa kitaptan asla o zevki alamazsınız ama yine de okur kafasında olayı çözmeye çalışırken (bu arada ipuçları ararken) yanlış yönlendirme zekamıza bir parça hakaret gibi, ama neyse. Her şeye rağmen güzel bir kitaptı. Yine de Hizmetçi benim favorim olarak kalmaya devam edecek.
352 syf.
6/10 puan verdi
Millie; Nina ve Andrew Winchester'in evinde hizmetçi olarak işe başlar. Millie'nin gözünde Nina bakımlı ama geçimsiz,sorunlu bir kadın, kızı da bir o kadar huysuzdur.Andrew ise son derece uyumlu ve yakışıklı bir adamdır. Millie, çatı katındaki odasından ve Nina'nın dengesiz hallerinden her ne kadar şikayetçi olsa da sabıkalı olduğu halde sorgulanmadan sahip olduğu bu işe dört elle sarılması gerekmektedir. Bir yandan da Andrew' e karşı olan hislerini bastırmaya çalışmaktadır. Evin bahçıvanı Enzo tehlikede olduğunu söylemektedir.Herşey Nina evi terk ettikten sonra başlar..
Kim suçluydu? Ruh sağlığı yerinde olmayan Nina mı,sakinliğini koruyan Andrew mi, sabıkalı Millie mi yoksa evin bahçe işlerine bakan Enzo mu..
Genc bir anlatim. Konusu; universiteye hazirlanip ayni dershaneye giden genclerden 14 tanesinin metro gocugunun altinda kalmasiyla gelisen olaylar karsisinda teker teker olmeye baslamalari anlatiliyor. Yuzeysel ve atlaya atlaya bir anlatiminin olmasiyla birlikte kitapta yazim hatalari da mevcut. Cok incelenip ozenilmeden cikarilmis gibi geldi. Sonu huzunluydu ve bu duygu bana gecti duygulandim. Ama o da cok yuzeyseldi. Kitap 218 sayfaya sigdirilmak yerine daha da uzatilabilirmis. Ayrintilara ve duygu yogunluguna yer verilmis olsa seri haline getirilme potansiyeli bile yuksek. Konusu guzel ve ilgi cekici fakat konunun islenme bicimi cok havada kalmis. Yine de keyifle okudum ve 5 saat kadar bir surede bitti. Tavsiye ederim
312 syf.
9/10 puan verdi
"Prosopagnozi" yani yüz körlüğü... Kendi yüzün de dahil hiçbir yüzü ayırt edememek..
Bununla birlikte kurtarılmaya çalışılan bir evlilik ve ilginç olaylar örgüsü..
Yazarın dilimize çevrilen 2 kitabı var. Kalemi oldukça başarılı, ters köşe yapmayı çok iyi biliyor. Siz çözdüğünüzü zannederken olaylar yine karışıyor.
