"Dünyayı daha iyi tanıdıkça hoşnutsuzluğum artıyor ve her geçen gün insan karakterinin kararsızlığına ve insanların görünüşlerine ne kadar az bel bağlanabileceğine olan inancım doğrulanıyor."
Kaldım işte , çıkamıyorum o odadan . Kendimi tanıdığım o odadan . O odadaki bir kalemim bile yer değiştirilmesi ve ben bilmeden. .hüzün. Aslında hüzünde değil . Bende tam bilmiyorum. Yıllardır yaşayıp rutininiz olmuş birşeyin değiştirilmesi gibi .
Kısa kısa insan hikayeleri var yeri geldi güldürdü yeri geldi ağlattı akıcı samimi çok beğendim biriyle sohbet tadında çayınızı yudumlarken birini dinliyormuşsunuz hissine kapıldım
Hayatım boyunca yetişkin kadın ve erkek ölümlerine alışacağım hatta bunları ikincil bir önem verebileceğimi hatta ve hatta insanların evsiz yurtsuz aç biçâre kalabileceklerini bile en azından yaşıyorlar diye kendimi teskin edebileceğimi asla idrak edemez, düşünmez, düşünmek bile istemezdim.
Taki Gazze'de "çocuk ve bebeklerin vahşice paramparça edildiklerini" görünceye dek..
Benim varlığımın tüm boyutlarında gazze artık bir milat,
Gazze, benim hakikat gözüm..
Gazze, gerçeğin gerçekliğini anlamada, anlamlandırmada en sağlam mihenk taşım..
Ben taşımak isterim artık bu sevdayı bu davayı..