Bazan bir şey yaşarken olaya dışardan bakıp, o olayı yazmak için yaşadığım duygusuna kapılıyorum. O zaman içimden bir ses, karşındakine haksızlık ediyorsun, diyor. Olmaz böyle bir şey, diyor. Olayın içine girmeye çalışıyorum. O zaman da kendime haksızlık ediyormuşum gibi oluyor. Böylece kendi özüm ve gözetimim (yazmak için) arasında gidip geliyorum.
Sayfa 30Kitabı okudu
Kuşkusuz, bir yazarın, hiçbir zaman, hiçbir kanıta gereksinimi yoktur.
Yazdıkları, ya yaşamla örtüşür, ya da düşlerle.
Ya da her ikisiyle.
Sayfa 11 - Ferit Edgü, Önsöz YerineKitabı okudu
Eski aşklara dönemezsin, ama eski kitaplara dönebilirsin. (Kitapların ölmezliği de buradan mı gelir?)
Sayfa 9 - Ferit Edgü, Önsöz YerineKitabı okudu
Ceset kokuşmuş ettir. Güzel, peki peynir ne? Sütün cesedi. Durmadan içeriye girip çıkanlar. Her hastanın sayısız iyileştiricisi var.
Sayfa 8Kitabı okudu
"Sevgi, bir insanı kişiliğinin en derinlerine kadar kavramanın tek yoludur. Kimse başka bir insanın derinliklerini onu sevmediği sürece kavrayamaz."
Sayfa 116 - Okuyan Us YayınlarıKitabı okudu
"Gözyaşlarımızdan utanmamızın gereği yoktu; çünkü gözyaşları insanın cesaretlerden en büyüğü olan acı çekme cesaretine sahip olduğunun kanıtıdır."
Sayfa 89 - Okuyan Us YayınlarıKitabı okudu
"Beni kalbinde bir mühür gibi taşı, sevgi ölüm kadar güçlüdür."
Sayfa 51 - Okuyan Us yayıneviKitabı okudu