Duygusal anlamda çökmüş durumdayım. Git gide hissizleşiyorum. Şu an birinin bana sarılıp her şeyin güzel olacağını söylemesine veya en ufak herhangi bir pozitif şey duymaya o kadar ihtiyacım var ki?
“Hocam, bu sarılma denen şey ne kadar önemliymiş meğer. Keşke çok daha önce birbirimize doğru düzgün, adam gibi sarılabilseydik. Biz kıymetini bilememişiz.”