Gidiyoruz.
Yüklerimizden arınmış olarak,sırtımızdaki yaşam yükünden kurtulmuş olarak gidebilirsek ne mutlu…
Bildiğim bir şey var.
O’nun farkında olsak da O bizimleydi. Olmasak da O’ bizimleydi.
O bizi hep sevdi, hep bizi sevdiğini anlamamızı istedi.
Sabırla DÜZELMEMİZİ bekledi ...
Kırlangıç, umudu kanatlarında taşıyan küçük göçmen kuşu... Ne kadar göçse de, sonunda yuvasına dönen tek kuş. Ve kırlangıçlar ağladığında ölür. O yüzden sevgili kırlangıç; önce umutları değil, bilekleri...
~kırlangıçlar gibi~