Bunları düşünürken, bir büyünün avucunda ve uzaktan kontrol edilen biri gibi, hiç yapmadığım bir
şeyi yapmış, Müzeyyen’e ait bir dosyayı karıştırmış ve bir fotoğraf bulmuştum. Müzeyyen ve kocası,
ufaklık tırtıl kadar ve kucakta iken birlikteydiler.
İçimde bir zehir birikti. Dilimin ucunu bir şeyler yaktı. Döndüm, “Zehir,” dedim zehre, “bana fazla
geliyorsun, kaldıramam ben seni.”
Bir köz kuyusunun dibine bağdaş kurup oturdum. Fark ettim ki, ilk kez, ne bir tarafım, ne öbür
tarafım, sadece ben ve külsüz, dumansız yangınım, dört yapraklı yonca, boru otu veya ayçiçeği gibi,
tek taştan oyulmuş mücevher gibi, yekpare, kendisi ve bitarafım.
Beyoğlu'nun En Güzel Abisi
"Azrail'e koz vermek istemiyorsan , sevdiklerinin sayısını az tutacaksın bu dünyada."
Sayfa 134Kitabı okudu
Mobbing Bank Diyor ki;
Son Söz
Yaşam söz ile başlar, söz ile biter
Yaşam nefes almakla değil, söz ile başladı
Söz ile şekil aldı
Herkesin dilinde söz ile bitecek
Kim deyir ki:”Harda olsa köz yanar?”
Onu yalnız
Sevən qəlbdə görərsən…🕊️
Qara Xəfiyyə
@_faracov_
·23 Nisan 18:20
Mənim yerim nə səhradı, nə də dağ,
Sənsiz açan nə çiçəyəm, nə yarpaq,
Görürsənmi, nə çətindir barışmaq?
Dövranını
Başqa eldə sürürsən.
Ağlamasan göz yaşından göz yanar,
Danışmasan dodaqlarda söz yanar,
Kim deyir ki: "Harda olsa köz yanar?"
Onu yalnız
Sevən qəlbdə görərsən...
Sayfa 28 - SƏNƏ QALSIN...Kitabı okuyor
Azrail'e koz vermek istemiyorsan, sevdiklerinin sayısını az tutacaksın bu dünyada.
Yalan məni öldürmədi neyləyim,
Belə getsə öldürəcək düz məni.
Göz yaşınam, gizlənmişəm gözündə,
Görməy üçün yanağına düz məni.
Çox ağlama mənim üçün sağam mən,
Durub gəzmə, yer üzündə yoxam mən.
Aç sinəni, sinən üstə dağam mən,
Ört qapını-sinən üstə gəz məni.
Həsrətinə göz olmuşam o gündən,
Həsrətindən köz olmuşam o gündən.
Köçür məni-söz olmuşam o gündən,
Üzsəm səni-dəftərindən üz mənim.
Sevgin ilə başımı çox qatmısan,
Məndən qaçıb-həsrətimə çatmısan.
Heç bilmirəm haralara atmısan,
Axtarsa da-tapmaz heç bir qız məni.
Heç soruşma, yelə dönən sorağam,
İşiğıma kölgə salan çırağam.
Can deyiləm, can çəkilmiş varağam,
Bu şəkildə bəyənməzsən-əz məni…
Mənim yerim nə səhradı, nə də dağ,
Sənsiz açan nə çiçəyəm, nə yarpaq,
Görürsənmi, nə çətindir barışmaq?
Dövranını
Başqa eldə sürürsən.
Ağlamasan göz yaşından göz yanar,
Danışmasan dodaqlarda söz yanar,
Kim deyir ki: "Harda olsa köz yanar?"
Onu yalnız
Sevən qəlbdə görərsən...
Sayfa 28 - SƏNƏ QALSIN...Kitabı okuyor
Karanfil kokusuyla kuşatılan yüreğim
Yaralı bulutların yağmurunda köz olur
Hani mum ışığında gölgeler de gariptir
Evlerin duvarında gezinir çâresizlik
Ağıtlar parçalanır içimizde köz gibi
... Sürünün elindeki son ve belki de tek koz bu: suçlu hissettirmek...
Sayfa 61 - İz Bırakan Kalemler (İBK) Yayınevi, 1. Baskı, Ekim 2023Kitabı okudu
Korkak
Kan kırmızı gözlerim
Ellerimde bir avuç köz
Yüreğim terliyor
Gökte kapkara bulutlar
Haykırışlar yükseliyor kara gecenin bağrından
Mezarlıklar korkuyor azaptan
Kaçmak ve korkmak ihanetin ta kendisidir
İhanetin affı olmaz...