Sahte ihtiyaçlar
Kültür endüstrisi ürünleri kitlelere “sahte bilinç”aşılayarak “sahte ihtiyaçlar” yaratmaktadır. (Akpınar,2015:22)
Hayatın Anlamı
1.kısım
Hayatın anlamı nedir?" sorusu hakiki bir soru mu yoksa yalnızca hakiki gibi görünen bir soru mudur?
Tanrı, stratejik bir amaçla dünyayı yaratmış göksel bir mühendis değildir. O, dünyayı yalnızca kendi memnuniyeti ve yaratma hazzı uyarınca yaratmış bir sanatçıdır.
Philosophical Investigations" gibi bir çalışmada
"Yanlış yaşam doğru yaşanamaz.."
Demişti Adorno diğer bir kitabında....
"Çekilişte dünya seyahati kazanma umutlarının suya düşmesi, seyahatin izleyeceği güzergâhta çekilen birebir fotoğrafların yarattığı hayal kırıklığına karşılık gelir..."
"Toplum umutsuz insanlardan oluşur..."
O, bir takım anlam vurgularından oluşur; yaşama koşut olarak beyazperdede de iyi adam, mühendis, becerikli kız, karakter olarak yansıtılan kabalıklar, spora gösterilen ilgi ve son olarak arabalar ve sigaralar
bu anlam vurgulanyla dorıatılır. Eglencenin, söz konusu üreticinin reklam gereksinimlerini karşılamak yerine bütün olarak sistemin reklamını yapugı yerlerde de bu böyledir. Eğlence idealler arasında kendine bir yer açar, özel sektör tarafından ödenen reklam sloganlarından da çok tekrarlayarak kitlelerin zihninden sildigi yüksek degerierin yerini alır. Ruh Zenginliği, başka bir deyişle öznel olarak sınırlanan hakikat biçimi , dışandaki efendilere her zaman sandığından fazla tabi olmuştur. Kültür endüstrisi ise onu açıkça bir yalana çevirir. O artık dini bestseller'ların [çoksatarl. psikolojik filmierin ve women serial'ların
[kadın dizileri] tüketicilerinin katlandığı can sıkıcı bir gevezeliğe dönüşmüştür; gerçek hayatta kendi insani duygularını güven içinde
kontrol edebilmek için kullandıkları utanç verici boşlukta bir katkı maddesi gibi. Bu anlamda eglence de bir zamanlar Aristoteles'in tragedyaya ya da bugün Mortimer Adler'ın filme affettiği biçimde insanın duygulanımlardan arınmasına hizmet eder. Kültür endüstrisi yalnızca üslup hakkındaki değil, katharsis [arınma] hakkındaki hakikati de ortaya çıkarır.
Sayfa 192Kitabı okudu
Kültür endüstrisi, aşk çılgınlıgında olduğu kadar çilekeşlikte de bulunan acıyı, insanların keyifle katlandıkları yoksunlukla degiştirir. En önemli yasa, insanların hiçbir şekilde arzuladıkları şeylere kavuşmamalarını ve bu yoksunluk içinde gülerek doyuma ulaşmalarını sağlamaktır. Uygarlık tarafından sürekli dayatıları yoksunluk, yanlış anlamaya meydan vermeyecek biçimde kültür endüstrisinin her gösterisinde kurharılarına bir kez daha hissettiriliyar ve gösteriliyor. Onlara bir şey sunmak ile sunuları şeyi onlardan esirgemek aynı şeydir.
Sayfa 188Kitabı okudu
Neden bu kadar geniş bir kişisel gelişim endüstrisi var? Neden tüm bu benliklerin yardıma ihtiyacı var? Kitle psikolojisinin tavanın altını büyük göze koyup pişirdiği popüler kültür insanları bir şeylerden mahrum bırakıyor. Dünyaya bir amaç için geldiğimiz hissi insanların elinden alınıyor.
Devlet kapitalizmi başlıklı makale
1)Devlet Kapitalizmi kapitalist üretimin tarihsel eğilimi mi?
Marx kapitalizmin yasalarını değiştirmeden özel sermaye gibi işleyen bir devlet sermayesinin varlığından söz etse de (Kapital II, 90), görünüşe bakılırsa, Kapital devlet kapitalizmine doğrudan göndermede bulunmuyor gibiydi. Bununla birlikte Marx'ın ve Engels'in devlet
Yordam KitapKitabı okudu
Kültür endüstrisi insanlara değerli olmanın zengin olmakla eş değer olduğu inancını benimsemiştir. Kültür ticari bir araç olmaktan çıkarılıp amaç haline getirilmelidir.
Yani bende adorno'nun kültür endüstrisi kavramından, post yapısalcılık, foucault-iran devrimi, 1914'te habsburg hanedanlığı üzerine yazmak isterdim ama maalesef onları anlayabilecek çok az kişi var, ayrıca herkes foucault bilemez ama herkesin meme uçları vardır!