Anlıyorum ki Lucilius, ben yalnız iyiye doğru gitmekle kalmıyorum, gitgide bambaşka bir insan da olmaktayım. Değişmesi gereken bir yanım kalmadı diye bir iddiam yok daha, böyle bir umudum da yok. Derlenip toparlanması, kısılması, kalkındırılması gereken birçok yanım var, olmaz olur mu hiç? Ne var ki, ruhun şimdiye değin görmediği kusurlarını fark etmesi de iyiye dönüştüğünün belli başlı bir delilidir.