Stefan Zweig yine şaşırtmıyor insanı kasvetinden ödün vermediği bir kitap daha düştü önüme.
Birbirinden farklı 5 hikaye gibi görünse de aynı sonu yaşayan hayatlar nasıl farklı olabilir ki diye de düşünmeden edemiyorum. Ölüm bu kadar kolay mı?
İnsanlar öldüklerinde azaplarının biteceğine nasıl inanırlar?
Sorular.. Sorularr..
Keşke Zweig karşımda olsaydı da ona da sorabilseydim bunları?
Ölümlerin en acılısı olan boğularak ölmeyi neden seçtiğini sorabilseydim keşke..
Her şeyi düşünüyorsunuz o an insanı, hayatı, ölümü sonra diyorsunuz ki bu kadar basit mi ? Olmamalı...
Sırf değer verdiklerimiz arkasını döndü diye mi ölmeliyiz ya da verdiğimiz değeri gösterebilmek için sadece ölmek mi gerekiyor?
Çok fazla soruyla başbaşa bıraktı bu kitap beni..
