Şöyle bir düşünüyorum da
Nasıl da inanmışız her şeye körü körüne
Nasıl da bazı insanları her şeyin ilacı sanmışız
Nasıl da son bilmişiz onları
Şöyle bir düşünüyorum da
Biz mi hatalıydık?
Yoksa insanlar mı iyi rol yapıyordu?
Yeniden başla
Kendini yorgun hissetsen bile
Başarı senden kaçsa bile
Bir sevgi sana zarar verse bile
Hatta bir hayal yok olsa bile
Gözyaşları gözlerini yaksa bile
Kimse gayretini farketmese bile
Anlayışsızlık seni gülmekten alıkoysa bile
Ve hatta her şey, hiçbir şey olsa bile
Vazgeçme
Yeniden başla..
Keşke sarılabilseydik biraz, geçerdi belki yorgunluklarımız.
Konuşsaydık biraz, anlardık belki birbirimizi. İyi gelirdik bize.
Biraz da gülseydik beraber, unuturduk belki yaşadıklarımızı.
Başın göğsümde olsaydı, zamanla geçerdi her şey. Geçene kadar böylece beklerdik. Nasıl olsa beraberdik hep.
Olmadı..
Eğer tekrardan birini bir gün çok seversem, ona diyeceğim ki; beni olduğum gibi kabul ettiğin için sana teşekkür ederim. Sen yüreğimi yeşerten baharsın. Güzel gelen bahar...
Ve sonra diyeceğim ki, mutluluğumu da görmeni istiyorum üzüntümü de, başarımı, başarısızlığımı da. Ne olursa olsun her anıma şahit olmanı istiyorum. Birlikte bir şeylerin üstesinden gelelim, gelemesek de birlikte batalım ama hep birlikte olalım, beraber yürüyelim diyeceğim..
Sıkıntılarımızı beraber aşalım, gitme diyeceğim.
Hayat çok kısa diyeceğim.
Ellerimizi bırakmayalım diyeceğim.
Biz beraberken başarırız diyeceğim.
Tabii eğer tekrardan birini bir gün çok seversem...