Bir annenin memesiyle çocuğunu beslemesi gibi din de ruhu besler. Yani din bebeğe süt veren meme gibidir. Önemlidir, değerlidir. Ama çıkartıp yüzüme yüzüme sallarsan olmaz! O zaman, memesini çıkartıp yüzüme sallayan anne kılığına bürünmüş bir sapıktan farkın kalmaz. Yavrusunu besleyen annenin memesinin kutsallığı neyse, nasıl mahremse, bunu konuşmak bile insanı nasıl rahatsız ediyorsa din de mahremdir,kişiyle Yaradan arasındadır. Tek kitap vardır. Aracıya ihtiyaç yoktur. İnanmayı seçen kitabı okur, anlar. Kitap bu yüzden "Oku" diye başlar..